Dieta ketogeniczna bazuje na niskiej ilości węglowodanów. Jednak nie można powiedzieć, że wszystkie diety niskowęglowodanowe mają na celu doprowadzić do stanu ketozy w organizmie. Czym różni się dieta ketogeniczna od low carb? Warto odpowiedzieć sobie na to pytanie.
Dieta ketogeniczna – co to jest?
Wyróżnić można kilka diet niskowęglowodanowych. Jedną z nich jest właśnie popularnie nazywana dieta keto, która różni się tym od innych, że polega na jeszcze większym ograniczeniu podaży węglowodanów. W ogólnym zapotrzebowaniu dziennym obecnych jest maksymalnie 10% węglowodanów. Reszta to zdrowe tłuszcze. Takie działanie sprawia, że organizm wchodzi w stan ketozy. Dzięki temu organizm zaczyna spalać jeszcze większą ilość tłuszczu. Zaletą tej diety jest to, że dzięki temu utrzymuje się normalny poziom glukozy i insuliny we krwi.
Kto może korzystać z diety keto?
Z możliwości oferowanych przez dietę ketogeniczną korzysta medycyna. Jest to rodzaj diety, który ma wspierać leczenie niektórych chorób. W szczególności, jeżeli mowa jest o chorobach neurodegeneracyjnych. Lekarze coraz częściej zalecają keto w przypadku Alzheimera (także w przypadku zwiększonego ryzyka zachorowania). oraz epilepsji lekoopornej.
Jest także określona grupa osób, które nie powinny wykorzystywać diety ketogenicznej. Zalicza się do nich pacjentów mających choroby sercowo-naczyniowe, mających problemy z nerkami, wątrobą i trzustką. Wśród przeciwwskazań znaleźć można również choroby układu krążenia, cukrzyca, hipoglikemia o niewyjaśnionej genezie, kwasice organiczne, kamica nerek lub dróg żółciowych. Z tego rodzaju diety nie mogą również korzystać ciężarne oraz karmiące piersią.
Dieta low carb – co to jest?
Są to wszystkiego rodzaju diety, które cechują się obniżoną podażą węglowodanów utrzymujących się na poziomie od 20 do 30% dziennego zapotrzebowania energetycznego. Jak więc widać, w porównaniu do diety keto, jest to znaczna różnica. Tego rodzaju diety stosuje się głównie w przypadku osób, które chcą schudnąć. Nie można zapomnieć o podstawowym założeniu tego rodzaju modelu żywnościowego. Z codziennych posiłków należy wykluczyć lub ograniczyć w znacznej części makarony, kasze, a nawet warzywa i owoce. To samo tyczy się pieczywa, cukru oraz słodkich produktów przetworzonych.
Dieta Paleo, Atkinsa i Dukana
Mówiąc o low carb, można mówić o różnych modelach żywnościowych. Zostały one przekształcone na wiele różnych sposobów. Trzy najpopularniejsze diety o niskiej podaży węglowodanów to Atkins, Paleo i Dukan.
Dieta Paleo
Jej główna zasada opiera się na tym, że człowiek musi spożywać produkty nieprzetworzone, które w żaden sposób nie zostały zmienione w trakcie produkcji. Opiera się ona na historii, czyli tym jak odżywiali się przodkowie w epoce kamienia łupanego.
Różnica pomiędzy Paleo a keto polega na tym, że ta pierwsza wyklucza spożywanie boczków, wędlin, a także nabiału. Podaż węglowodanów utrzymuje się na poziomie od 25 do 30%.
Dieta Atkinsa
Składa się z czterech głównych faz. Każda z nich różni się ilością spożywanych węglowodanów. Różnica pomiędzy Atkinsem a keto polega na tym, że pozwala ona z czasem zwiększyć ilość węglowodanów. W trakcie trwania tej diety niewskazane jest to, aby organizm wchodził w skład ketozy.
Dieta Dukana
Kolejna dieta, która podzielona jest na cztery fazy. Jednak ich założenia są odmienne w przeciwieństwie do tego, co zakłada Atkins. Głównym założeniem jest niska podaż węglowodanów i zwiększenie ilości spożywanego białka. Różnice pomiędzy Dukanem a keto polegają na tym, że ma się tu również do czynienia z niską ilością tłuszczów. Za to ma się do czynienia z nieograniczoną ilością białka.
Efekty low carb
Diety niskowęglowodanowe sprawiają, że organizm pozbywa się nadmiaru wody, które często powodują zwiększenie wagi. Jest to model żywieniowy, który polecany jest w szczególności u osób z cukrzycą lub będących w grupie ryzyka. W ten sposób można bowiem zmniejszyć swoje parametry glikemii. Można ją również stosować u pacjentów z chorobami neurodegeneracyjnymi.
Aczkolwiek, każda z diet niskowęglowodanowych, które zostały tutaj wymienione, powinny być nadzorowane przez lekarza. W szczególności u osób, które mają na co dzień do czynienia z chorobami przewlekłymi. Tak, aby mieć pewność, że uda się wykluczyć zagrożenia wynikające z długotrwałego stosowania tego rodzaju diety.
